Afrikako 10an inflazio-tasa baxuenak dituzten 2022 herrialde nagusiak

Inflazioa ekonomia bateko ondasunen eta zerbitzuen prezioen igoera orokorra da. Inflazioa neurri zabala izan ohi da, hala nola prezioen igoera orokorra edo herrialde bateko bizi-kostuaren igoera. Neurri lurrunkorra, inflazioa azkar igo eta jaitsi daitekeen baldintza ekonomikoen eta gobernu batek haiek kontrolatzeko edo aurre egiteko aukeratzen dituen neurrien arabera. Inflazioa eskaintza eta eskariaren printzipio ekonomikoekin lotuta dago eta positiboki edo negatiboki ikus daiteke egoera zehatzaren eta aldaketa-tasaren arabera.

Esaterako, inflazio kopuru txiki bat herrialde bateko ekonomia hazten ari dela eta bertako biztanleek diru-sarrera egokiak dituztelako seinale gisa ikusten da, biak gauza onak. Hala ere, gehiegizko inflazioa prezioak soldatak baino azkarrago igotzen direnean gertatzen da, eta moneta balioa galtzen du. Moneta-unitate bakar baten balioa lehen zena baino txikiagoa bihurtzen da eta herrialdeko monetaren erosteko ahalmena murrizten da. Aitzitik, inflazio txikiegiak herrialde bateko ekonomia geldirik dagoela eta behar adina jende ez duela nahikoa lan adierazle kezkagarria ere izan daiteke.

Hiru inflazio-indize daude: kontsumoko prezioen indizea (KPI), handizkako prezioen indizea (WPI) eta ekoizleen prezioen indizea (PPI). KPIa lehen beharren batez besteko prezio haztatuak aztertzen dituen neurri bat da, hala nola garraioa, janaria eta arreta medikoa, kontsumitzaile/txikizkako mailan. WPI-k ekoizle edo handizkako mailan prezioen aldaketak neurtzen eta jarraitzen ditu salgaiak kontsumitzailera iritsi aurretik. PPI prezioen aldaketak saltzailearen/ekoizlearen ikuspuntutik neurtzen dituen metrika-familia bat da, erosle/kontsumitzailea baino.

Inflazioa hiru motatan sailkatzen da: eskaria-jarrera inflazioa, kostu-bultzada inflazioa eta barne-inflazioa. Hiru horiek herrialde bateko ekonomiaren diru-eskaintzaren eta ondasun-eskaintzaren arteko orekari lotuta daude.

• Eskari-jarrera inflazioa – Ondasun eta zerbitzuen eskaria –hots, jendeak gastatu behar duen diru- eta/edo kreditu-kopuru orokorra– ekonomiaren ekoizpen-ahalmena baino azkarrago handitzen denean gertatzen da. Eskaria handia da baina eskaintzak ezin du eutsi, beraz, prezioak igo egiten dira. Prezioen igoerak erosle batzuk merkatutik alde egitea eragiten du, eta horrek eskaria murrizten du eta eskariaren eta eskaintzaren arteko oreka berrezartzen du.
• Kostuen bultzada inflazioa – Ekoizpen kostuaren igoeraren ondorioz gertatzen da. Adibidez, produktua sortzeko erabiltzen diren lehengaiek prezioa igotzen badute, azken ondasunaren prezioa igo egiten da ekoizleek kostuak kontsumitzaileari helarazi ahala.
• Inflazioa barneratua – Inflazioak jarraituko duen itxaropenengatik gertatzen da, beraz, soldatak igo behar dira egoerari eusteko. Ondasunen eta zerbitzuen prezioak gora egin ahala, langileak gehiago ordaintzea espero du bere bizi-maila mantentzeko. Lan-kostuen igoeraren ondorioz, langileak ekoizten edo eskaintzen dituen ondasun edo zerbitzuen kontsumo-prezioak ere gora egiten du.

Munduko inflazio-tasa baxuenak dituzten herrialdeek askotan inflazio-tasa negatiboak izaten dituzte, eta horri deflazioa esaten zaio. Bat-bateko deflazioak herrialde baten diruaren balioa areagotzen du, ondasun eta zerbitzu gehiago diru kopuru berdinarekin erostea ahalbidetuz. Deflazioa, oro har, inflazioaren aurkako eszenatokitik sortzen da.

Beste era batera esanda, deflazioa ondasun eta zerbitzuen eskaintzak ekonomian eskuragarri dagoen diruaren eskaintza gainditzen duenean sortzen da, eta ondorioz prezioak gutxitzea eragiten du. Deflazioa ere gerta daiteke erosteko boterea hazten denean, diru-eskaintzaren murrizketa edo/eta kreditu-eskaintzaren murrizketa dela eta (biak ere lehendik dagoen monetaren balioa hobetzen dute).

Hona hemen Afrikako inflazio-tasa baxuenak dituzten 10 herrialde nagusiak.